De Leegdampmethode

Inleiding
De laatste methode die wij bespreken hebben we Leegdampen gedoopt. Dit is een methode die paul voor het eerst ongeveer twee jaar geleden in een topic op GoT zag. Deze methode is tevens de inspiratiebron geweest voor de Leegkookmethode, waarmee we geprobeert hebben de imperfecties van deze methode op te lossen. We hebben alleen de theorie achter deze methode, omdat we voorrang gaven aan het testen van de Leegkookmethode, deze zou namelijk de problemen al ondervangen die wij met deze methode verwachte en daarom zou de leegkookmethode theoretisch beter zijn.
De theorie van dit princiepe is uiterst simpel. Je neemt een heat-pipe die ergens nog open is, maar die je gemakkelijk dicht kunt maken en vult hem met meer water dan je uiteindelijk erin wilt hebben. Ontbrand een gasvlam of een andere bron van veel warmte en breng hiermee het water in de heat-pipe aan de kook en laat het flink koken. Tijdens het koken onstaan er grote bellen waterdamp en deze komen allemaal met relatief grote snelheid uit de overgebleven opening en 'spoelen' zo als het ware alle lucht mee naar buiten. Als het water in de heat-pipe enige tijd flink heeft staan koken kun je er redelijk zeker van zijn dat alle lucht verwijdert is en dat er alleen nog waterdamp in de heat-pipe over is. Nu moet je de heat-pipe alsnog helemaal dicht maken zodat er geen lucht meer bij kan. Dit moet echter gebeuren terwijl het water kookt, zodat er een kleine overdruk is van waterdamp in de heat-pipe die voorkomt dat er lucht naar binnen kan stromen. Als het water namelijk stopt met koken zal een gedeelte van de waterdamp direct beginnen te condenseren waarbij het ongeveer 1000x in volume afneemt, wat onderdruk veroorzaakt en lucht naar binnen zal zuigen.
Zoals nu misschien wel duidelijk is, lijkt het juist afsluiten van deze heat-pipe nog het grootste obstakel. In een testopstelling waarbij bijvoorbeeld een erlemyer of reageerbuis als heat-pipe gebruikt wordt is het misschien niet een onoverkomelijk probleem, omdat je er daar gewoon snel een kurk in kunt drukken, maar bij een heat-pipe voor een productie omgeving ligt dat iets anders. Hier moet de afdichting permanent zijn en een goede methode hiervoor vonden wij erg lastig om te vinden, maar met koper als materiaal om de heat-pipe van te maken kom je al snel bij solderen als permanente afdichting uit.

Tussentijdseconclusie
Dit is een potentieel erg veel belovende methode die tevens met de minste middelen is uit te voeren, maar die wij niet getest hebben, omdat wij enkele theoretische tekortkomingen hebben proberen op te lossen in de eerder besproken variant op deze methode 'leegkoken'. Het grootste verschil tussen deze methode en alle andere is waarschijnlijk wel dat dit de enigste methode is waarbij absolut geen onderdruk is betrokken tijdens het productie proces, dus als dit een vereiste of voordeel is, dan is dit zeker een interessante methode. Dit is ook de meest envoudige methode die tevens de minste middelen en waarschijnlijk ook het minste tijd vereist, wat het een erg goede methode om mee te experimenteren maakt voor een ieder die in heat-pipes geinteresseerd is.